Nίκος Δήμου

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ. Πρώτη προτεραιότητα τα «μπάνια του λαού» - και
ποιός είμαι εγώ που θα τα ταράξω! 'Ετσι λοιπόν ξεχάστε για λίγο τα σοβαρά
θέματα. Αυτό το «ημερολόγιο» είναι ελαφρύ, σαν τον μπάτη όταν παίρνει να
δροσίζει. Ούτε φιλοσοφία ούτε εθνικά θέματα. Μόνον ολίγη οικολογία...
(Γείτονα Μάργαρη συμπάθα με...)

Κι αυτός ο μήνας θα έχει ταξίδια και περιπλανήσεις - όταν εσείς θα με
διαβάζετε εγώ θα κινούμαι ανάμεσα σε Μιλάνο, Τουρίνο, Γενεύη, Dijon, και
άλλες ωραίες παράλπειες πόλεις. Τις περιηγήσεις του Μαϊου στη Γερμανία θα
τις διαβάσετε σε άλλες σελίδες αυτού του τεύχους - μαζί με πολλές
φωτογραφίες. 'Οσο για τις εντυπώσεις των ταξιδιών Ιουνίου- Ιουλίου αν
προλάβω, στο τεύχος Αυγούστου, μαζί με γεύση από Alfa Romeo. ('Οχι άλλοι
Γερμανοί!)

Το «ημερολόγιο» αυτού του μήνα αποτελείται από μια σειρά σχολιασμένες
φωτογραφίες. Θα έχει από πλάκα μέχρι... Φουρνοπλάκ. Λίγη υπομονή.

ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ME ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΑΝ TA W.C. Τι να σας πω! Τέτοια αφθονία! Στην
Autobahn κάθε λίγο και λιγάκι, πινακίδες: W.C. σε τρία χιλιόμετρα... σε
δύο... σε ένα. Μόλις προσπερνούσες το ένα, άρχιζε η αναγγελία του επόμενου.
'Εξω από τη Στουτγάρδη, στο Rotenberg, στο δάσος που πήγαινες για περίπατο,
στα καταπράσινα χωράφια που μαζευόταν ο λαός να λιαστεί, να στήσει
ψησταριές, να παίξει - παντού έβλεπες W.C. Λυόμενα, κινητά, φορητά, παντός
είδους, τροχόσπιτα, καμπίνες, ρυμουλκούμενα. Το ίδιο και σε κάθε μέρος που
στεκόμουνα, χωριό ή πόλη.

Τι στην οργή -δεν χρειάζονται λίπασμα τα χωράφια τους;- αναρωτιόμουνα. Ίσως
χρησιμοποιούν γι? αυτό τίποτα μετανάστες, σκέφθηκα μετά.

Κι ένα πρωί, κατεβαίνοντας με το αυτοκίνητο στο κέντρο του Μονάχου, η μοίρα
μου (σοφή!) με έφερε πίσω από ένα φορτηγό γεμάτο πινακίδες W.C.! (Εικών αρ.
1). Με βέλη. Με δείκτες.
'Εβγαλα την Espio από την τσέπη και φωτογράφισα.

(H Espio 115 είναι το τελευταίο τεχνολογικό επίτευγμα της Pentax. Ας με
συγχωρέσει η μεγάλη Nikon με την οποία συνεργάζομαι είκοσι πέντε χρόνια,
αλλά η Espio είναι απίθανη. Ζυγίζει 230 γραμμάρια, χωράει σε MIKPH τσέπη
και έχει φακό zoom 38-115, αυτόματη εστίαση και εκπληκτική ακρίβεια
εκφώτισης - ακόμα και για slides.)

Αλλά δεν ήταν μόνο τα περιττώματα που με εντυπωσίασαν στη Γερμανία. 'Ηταν
και η απορρύπανση και τα απορρίμματα.

ΣΤΟ KENTPO TOY MONAXOY (σαν να πούμε στο υπόγειο της Αθηναϊκής Ομόνοιας)
υπάρχει πίναξ φωτεινός που δείχνει την ποιότητα της ατμόσφαιρας. Δίνει
τιμές για διοξείδιο του θείου (SO), διοξείδιο του αζώτου (NO), μονοξείδιο
του άνθρακα (CO) και μια σύνθετη τιμή που λαμβάνει υπόψη σωματίδια και
θείο.

Στο πράσινο επίπεδο τα πράγματα είναι ειδυλλιακά, στο μαύρο
ακόμα ακίνδυνα, στο κίτρινο υπάρχει επιβάρυνση και προειδοποιητική
ετοιμότητα. Στο κόκκινο, πρώτο επίπεδο συναγερμού και στο μωβ δεύτερο.

Στη φωτογραφία (Εικών 2) φαίνεται πως, μέρα μεσημέρι με λιακάδα και πλήρη
άπνοια, οι φωτεινές κόκκινες στήλες βρίσκονται στο κατώτατο σημείο του
κατώτατου επίπεδου.

Και κυκλοφορούν ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα. 'Ομως, σχεδόν όλα είναι πια
καταλυτικά. Αν δεν είναι αυτό ένα τελεσίδικο επιχείρημα...

Αλλά, εκτός από την απορρύπανση υπάρχουν και τα απορρίμματα.

ΣΚΟΥΠΙΔΙ BEBAIA ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ στη Γερμανία - κανένα. Αλλά σκουπιδοτενεκέδες
σούπερ σοφιστικέ - όλους με χωρίσματα.

Στο πρώτο στάδιο τάξης, ή μάλλον αταξίας (Καφρία, Ελλάδα) ο άνθρωπος πετάει
το σκουπίδι όπου βρει. Στο δεύτερο (Δυτική Ευρώπη) το πετάει μόνο σε δοχεία
απορριμμάτων. Στο τρίτο (Γερμανία) αρχίζει η εξειδίκευση. (Το τέταρτο
προτιμώ να μην το σκέπτομαι.)

Τα γενικά δοχεία τείνουν να εκλείψουν. Ακόμα και τα πιο πρόχειρα, σε στιλ
στρογγυλού κάδου, είναι χωρισμένα με ένα σταυρό σε τέσσερα μέρη. Το καθένα
γράφει από μέσα: χαρτί, πλαστικό, γυαλί, μέταλλο.

'Ομως στο κέντρο απορριμμάτων κάθε γειτονιάς υπάρχουν ακόμα πιο
εξειδικευμένα: όχι πια «μέταλλο» αλλά χωριστά ντενεκές, αλουμίνιο, κ.λπ.
'Οχι «πλαστικά» αλλά πολυαιθυλένιο, πολυουρεθάνη, κ.λπ.

'Ετσι και πετάξεις, αφηρημένος, χαρτί σε κάδο γυαλιού, θα βρεθούν
τουλάχιστον τρεις Γερμανοί να σου κάνουν παρατήρηση. H ανακύκλωση τους έχει
γίνει μανία. (Σίγουρα, την βλέπουν στον ύπνο τους.) Στα μαγαζιά σου
προτείνουν να MHN σου συσκευάσουν ό,τι αγόρασες - για λιγότερη
περιβαλλοντική επιβάρυνση.

'Αντε τώρα να καταλάβεις πως νιώθει ο Γερμανός τουρίστας στην από άκρου εις
άκρον σκουπιδοβριθή χώρα μας. 'Οπου δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο δρόμος,
δάσος, παραλία, χωρίς σκουπίδι. Ακόμα και σε βουνά απάτητα, σε ρεματιές και
φαράγγια, συνάντησα παλιά στρώματα, πολυθρόνες, πλαστικά μπουκάλια και
σακκούλες. Πώς άραγε ταξίδεψαν εκεί;

Είναι ίσως η μόνη ιδιαιτερότητα των Ελλήνων για την οποία δεν βρίσκω κανένα
ελαφρυντικό. 'Εχει μεταμορφώσει τη χώρα σε απέραντο σκουπιδοντενεκέ.

ΕΓΡΑΦΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ για τα φώτα ομίχλης που αναίτια σε στραβώνουν.
Υπάρχουν όμως και χειρότερα.

Υπάρχουν άνθρωποι που τοποθετούν προβολείς μακράς αποστάσεως στον πίσω
προφυλακτήρα. 'Εχω δει πολλούς - αλλά μόνο προχθές μπόρεσα να φωτογραφίσω
κάποιον στην Εθνική οδό. (Εικών 3). Φυσικά αυτό απαγορεύεται. Ωστόσο δεν
έχω δει ποτέ αστυνομικό να σταματάει κάποιον γι? αυτή την παράβαση.

Θα μου πείτε: κι αν το έκανε, μικρή η ποινή. O K.O.K. δεν προβλέπει τέτοια
ανωμαλία. Θα έπεφτε στο άρθρο 35, παράγραφος 6, που γράφει πως δεν
επιτρέπεται ένα όχημα να έχει μπροστά κόκκινα και πίσω λευκά φώτα. Πρόστιμο
μόνο 5.000 δρχ.! Με ένα τάληρο είσαι ελεύθερος να τυφλώνεις -και να
σκοτώνεις- τον κόσμο.

Αλλά και πάλι - ας το πρόσεχαν, τα όργανα της τάξεως. Ας δείξουν πως
καταγράφουν κάτι περισσότερο από την υπερβολική ταχύτητα και την παράνομη
στάθμευση!

TO ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ MOY ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ANTIKEIMENO: Επιγραφές με νόημα
(όπως: ΛΥΟΣΠΙΤ και ΠΑΦΣΙΠΟΝ). Επιγραφές που συμπυκνώνουν σε μια λέξη όλη τη
δραστηριότητα μιας επιχείρησης. 'Οπως ΡΕΤΑΛΕΞ. Θυμάστε το «ΦΟΥΡΝΟΠΛΑΚ» που
είχα δημοσιεύσει πέρσι τον Ιούνιο; Φέτος άλλα δύο νέα διαμάντια
εμπλουτίζουν τη συλλογή μου: ΞΗΡΟΦΡΟΥΤ και ΡΟΔΟΠΑΓ. (Το τελευταίο είναι
ευγενής προσφορά του αναγνώστη Γρηγόρη Τούμπα από την Πετρούπολη, που το
φωτογράφισε στη Ρόδο.)

Απεικονίζονται στις εικόνες 4 και 5.

Και με την ευκαιρία - η στήλη είναι ανοιχτή σε προσφορές. Θα δημοσιεύει
πρόθυμα κάθε παρόμοια επιγραφή που θα φωτογραφίσετε - κατά προτίμηση επάνω
σε αυτοκίνητο. 'Εχω ακόμα μερικές δικές μου αδημοσίευτες, αλλά δεν επαρκώ
για να καταγράψω την αστείρευτη γλωσσοπλαστική φαντασία των Νεοελλήνων.

ΤΕΛΟΣ - H ΕΙΚΩΝ ΥΠ? ΑΡΙΘΜΟΝ 6 ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ (ΟΛΕΣ).
Τι πιο ωραίο πράγμα από το να οδηγείς, καλοκαίρι, και να συναντήσεις
μπροστά σου ένα κάμπριο με τρία ωραία κεφάλια - συμμετρικά βαλμένα. Δύο
ξανθά και στη μέση ένα μελαχρινό.

Απολαύστε το θέρος όσο μπορείτε, αναγνώστες. Μας περιμένει φθινόπωρο
στρυφνό, χειμώνας δύσκολος - αποταμιεύστε δυνάμεις. Που σημαίνει:
ξοδευτείτε, δαπανηθείτε, αναλωθείτε σε κάθε είδους εμπειρίες. Μόνον όποιος
ξοδεύεται αποταμιεύει ζωή!

Σας εύχομαι πολλές Τέλειες Διαδρομές. Κατά προτίμηση σε ανοιχτό αυτοκίνητο,
με τα μαλλιά, ξανθά ή μελαχρινά να ανεμίζουν στον χλιαρό αέρα. ΚΑΛΟ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!._Ν.Δ.